شاعر: حسن صادقی پناه


بر صفحه‌های خالی تقویم : سارها
(یعنی دوباره شکل گرفته بهارها)
از صخره‌های روشن، از شانه‌های ماه
وقتی که آمدند فرود آبشارها
وقتی چهار ابر زمین را فرا گرفت
پوشید دشت جامه‌ای از سبزه زارها
وقتی چهار ابر تو تقطیع می‌شدند
جان می‌گرفت شعر تری در غبارها
گفتند مبدأ همۀ ابرها تویی
بانوی پشت پنجرۀ انتظارها!
جاری است نوحه‎‌های تو در ذهن بادها
انداخته است در دل شب‌ها شرارها
چشم بقیع تر شده، پیداست باز هم
باران قدم زده ست میان مزارها